Koji su enzimi odgovorni za hidrolizu proteina u hrani?

Proteaze , koje se nazivaju i peptidaze , su enzimi koji hidroliziraju peptidne veze između aminokiselina, igrajući ključnu ulogu u probavi proteina, prometu proteina i drugim fiziološkim procesima. Različite proteaze imaju specifične preferencije za vrstu peptidnih veza koje cijepaju, a mogu se klasificirati na temelju njihovog katalitičkog mehanizma ili njihove specifičnosti. Evo nekih ključnih proteaza uključenih u hidrolizu proteina u hrani:

1. Pepsin:

- Izlučen iz želuca, pepsin je aktivan u kiseloj sredini želuca (pH 1-2).

- Spada u klasu asparaginskih proteaza.

- Pepsin prvenstveno hidrolizira peptidne veze koje uključuju aromatske aminokiseline ili dikarboksilne aminokiseline (Asp i Glu).

- Pepsin razgrađuje proteine ​​u manje polipeptide, pokrećući probavu proteina.

2. Tripsin i kimotripsin:

- Proizvedeni u gušterači, tripsin i kimotripsin se izlučuju u tanko crijevo kao neaktivni proenzimi (tripsinogen i kimotripsinogen).

- Enteropeptidaza, enzim prisutan u tankom crijevu, aktivira tripsinogen u tripsin.

- Tripsin je serinska proteaza i odgovoran je za cijepanje peptidnih veza koje uključuju bazične aminokiseline (Lys i Arg).

- Kimotripsin je također serinska proteaza i preferirano hidrolizira peptidne veze koje uključuju aromatske aminokiseline (Phe, Trp i Tyr).

3. Elastaza:

- Još jedna pankreasna proteaza, elastaza, igra ulogu u probavi proteina.

- Posebno hidrolizira peptidne veze koje uključuju male, nepolarne aminokiseline (Ala, Gly, Ser i Thr).

- Elastaza je posebno aktivna protiv elastina, proteina koji se nalazi u vezivnom tkivu.

4. Karboksipeptidaze:

- Karboksipeptidaze, koje proizvodi gušterača, egzopeptidaze su koje cijepaju aminokiseline s C-terminalnog kraja polipeptidnih lanaca.

- Karboksipeptidaza A preferirano oslobađa aromatske ili hidrofobne aminokiseline, dok karboksipeptidaza B oslobađa bazične aminokiseline.

5. Peptidaze iz mikroorganizama:

- Neki mikroorganizmi također proizvode proteaze koje doprinose fermentaciji hrane i hidrolizi proteina.

- Gljivične proteaze (npr. iz Aspergillus i Rhizopus) i bakterijske proteaze (npr. iz Bacillus i Lactobacillus) obično se koriste u prehrambenoj industriji za razne primjene, kao što je zrenje sira, omekšavanje mesa i proizvodnja soja umaka.

Ovo su neke od ključnih proteaza uključenih u hidrolizu proteina u hrani. Oni zajedno rade na razgradnji složenih proteina na manje peptide i aminokiseline, olakšavajući probavu i apsorpciju esencijalnih hranjivih tvari.