Kako bi na brzinu probave utjecalo da enzime ne otpuštaju razni organi i žlijezde?
1. Poremećena probava ugljikohidrata:
- Bez enzima poput amilaze, maltaze i laktaze, ugljikohidrati bi ostali neprobavljeni. To bi dovelo do nemogućnosti razgradnje škroba, šećera i određenih složenih ugljikohidrata, što bi rezultiralo slabom apsorpcijom tih nutrijenata.
2. Nepotpuna probava proteina:
- Enzimi poput pepsina, tripsina i kimotripsina neophodni su za razgradnju proteina na manje peptide i aminokiseline. Bez ovih enzima, proteini bi ostali uglavnom neprobavljeni, ograničavajući sposobnost tijela da dobije esencijalne aminokiseline.
3. Malapsorpcija masti:
- Enzimi poput žučnih soli koje proizvodi jetra i pankreasne lipaze koju luči gušterača neophodni su za probavu i apsorpciju masti. U nedostatku ovih enzima, masti bi ostale uglavnom neprerađene i ne bi se pravilno apsorbirale, što bi dovelo do malapsorpcije.
4. Smanjena apsorpcija hranjivih tvari:
- Enzimi olakšavaju razgradnju složenih molekula hrane u hranjive tvari koje se mogu apsorbirati u krvotok. Bez enzima, apsorpcija ugljikohidrata, bjelančevina i masti bila bi znatno oslabljena, što bi dovelo do nutritivnih nedostataka i pothranjenosti.
5. Poremećena crijevna flora:
- Nedostatak enzima također može utjecati na sastav crijevne mikrobiote, koja igra vitalnu ulogu u probavi. Neravnoteža u crijevnim bakterijama može dodatno ugroziti proces probave i potencijalno uzrokovati probavne probleme poput nadutosti, plinova, zatvora i proljeva.
6. Nedostatak energije:
- Neprobavljene hranjive tvari ne mogu osigurati energiju tijelu, što dovodi do umora i nedostatka energije čak i nakon konzumiranja obroka. To može imati značajne implikacije na cjelokupno zdravlje i dobrobit.
Stoga bi nedostatak enzima koje oslobađaju razni organi i žlijezde rezultirao dubokim poremećajem probavnog procesa. To bi dovelo do malapsorpcije hranjivih tvari, smanjene razine energije i mogućih zdravstvenih problema, naglašavajući kritičnu važnost enzima u probavi.