Što se događa nakon što pepsin u želucu razgradi hranu?
Nakon što se hrana razgradi pepsinom u želucu, ona postaje polutekuća tvar poznata kao himus. Ta djelomično probavljena hrana zatim prolazi kroz pilorični zalistak i ulazi u dvanaesnik, koji je prvi dio tankog crijeva. Evo ključnih događaja koji se događaju nakon što se hrana razgradi pepsinom u želucu:
1. Neutralizacija želučane kiselosti :Kako se himus kreće u duodenum, kiseli okoliš koji dolazi iz želuca postupno se neutralizira. Gušterača izlučuje bikarbonatne ione (HCO3-), koji pomažu podići pH razinu i stvoriti alkalniju okolinu pogodnu za enzime koji djeluju u tankom crijevu.
2. Izlučivanje enzima gušterače :Prisutnost himusa u dvanaesniku potiče otpuštanje hormona poput kolecistokinina (CCK) i sekretina iz crijevnih stanica. Ovi hormoni signaliziraju gušterači da luči sokove gušterače koji sadrže razne probavne enzime. Glavni enzimi gušterače uključeni u probavu proteina, ugljikohidrata i masti su:
- Tripsin i kimotripsin:Ovi enzimi dalje razgrađuju proteine u manje peptide.
- Pankreasna amilaza:Ovaj enzim razgrađuje složene ugljikohidrate poput škroba u manje šećere kao što su maltoza i dekstrin.
- Pankreasna lipaza:Ovaj enzim razgrađuje trigliceride (masti) u masne kiseline i glicerol.
3. Emulgiranje masti :Žučni mjehur oslobađa žuč, koja pomaže u emulgiranju masti, čineći ih dostupnijima za probavu. Žuč sadrži žučne soli koje djeluju kao deterdženti, razgrađuju velike kapljice masti u manje.
4. Probava ugljikohidrata i bjelančevina :Enzimi gušterače nastavljaju razgrađivati ugljikohidrate, proteine i masti u još manje molekule, pripremajući ih za apsorpciju. Ugljikohidrati se razgrađuju na jednostavne šećere (glukozu, fruktozu i galaktozu), proteini se razgrađuju na aminokiseline, a masti se razgrađuju na masne kiseline i glicerol. Te se manje molekule lakše apsorbiraju i transportiraju kroz stijenku crijeva.
5. Upijanje hranjivih tvari :Probavljene hranjive tvari, uključujući aminokiseline, jednostavne šećere i masne kiseline, zatim se apsorbiraju kroz stijenke tankog crijeva u krvotok. Ovaj proces uključuje različite transportne mehanizme i zahtijeva prisutnost specijaliziranih struktura kao što su resice i mikrovilije u crijevnoj sluznici.
6. Peristaltika i segmentacija :Tanko crijevo prolazi kroz mišićne kontrakcije poznate kao peristaltika i segmentacija. Ove kontrakcije pomažu u miješanju hrane s probavnim enzimima, olakšavaju apsorpciju hranjivih tvari i pomiču preostali neprobavljeni materijal duž probavnog trakta.
Nakon apsorpcije hranjivih tvari, sve neprobavljene komponente hrane i voda kreću se u debelo crijevo (debelo crijevo) na daljnju obradu, apsorpciju vode i stvaranje stolice, koja se na kraju eliminira iz tijela defekacijom.
